TEMAT:

Spokój niedzielnego popołudnia, 10 listopada, zmącił pożar, który wybuchł w...

Czytaj więcej...

Oj, przepraszam. Ofiarami, to są pozostali lokatorzy tej kamienicy, narażani na całodobowe, pijackie okrzyki w wykonaniu tych kobiet, że o smrodzie nie wspomnę. Gdyby były myślące i trzeźwe to spaliły by się ze wstydu, a że narąbane na okrągło, to se spaliły lokum. Wstydzić się powinni wszyscy, którzy olali sprawę kłopotliwych lokatorek. Sprawa była znana nie od dziś. Mam nadzieję, że nie wrócą do tego mieszkania, bo to by były kolejne lata gehenny sąsiadów.

To co działo się za zamkniętymi drzwiami tego mieszkania, prosiło się o taki finał. Niestety dwie kobiety, uzależnione od alkoholu, pozostawiono samym sobie! Mieszkańcom dzielnicy problem znany, mops poinformowany, dzielnicowy wie i uderza w sąd. I co? A no pożar.
Lokatorzy budynku przechodzą katorgę. Chyba nie było dnia bez libacji alkoholowej. Panie starczały się po równej pochyłej. Sąsiedzi działają, alarmując odpowiednie instytucje państwowe i służby. I co? Nic. Zero poprawy, a nawet coraz gorzej. To może rodzina pomoże? Mhm, niestety krewni Pań mają je w głębokim poważaniu! Jeśli ignoruje problem, ten zniknie. Postawa rodziny „godna podziwu”. (Spokojnie, rodzina się znalazła, gdy doszło do tragedii).
MOPS? Oh, potrzebują czasu na rozpoczęcie działań. Trzeba uzbroić się w cierpliwość.
Dzielnicowy? Wie. Wie i śle do sądu DWA pisma. Zero odpowiedzi, ale sąsiedzi nie poddają się i walczą! Walczą z czasem, biurokracją, obojętnością i pogarszającą się sytuacją w mieszkaniu na drugim piętrze. Wszyscy wiedza, że z uciążliwych lokatorek, zmieniły się w realne zagrożenie.
Zegar tyka. Czas goni. Bum! Mamy tragedię!
W tym konkretnym przypadku zawiodło wiele czynników. Trzeba z tej tragedii wyciągnąć odpowiednie wnioski. Czas na zmiany. Mniej biurokracji, więcej działania.